เวตาลวานตอบ-นิทานช่วยหนุด้วย

สวัสดีค่ะเวตาลผู้เป็นที่รัก
การไม่มีเพื่อนบ้านเลว นับเป็นลาภอันประเสริฐ (จริงๆนะ) แล้วเพื่อนบ้านทั้งสามที่เวตาลจัดให้เนี่ย ก็น่ารักใคร่ด้วยกันทั้งนั้นเลย โธ่เอ๊ยยยย เราไม่อยากเลือกที่รักมักที่ชังจริงๆนะเนี่ย ไม่เชื่อเรางั้นเหรอ?... มามะ ขยับเข้ามาสิ เราจะสาธยายให้ฟังว่า แต่ละคนน่ะเป็นเพื่อนบ้านที่เราควรรักให้มากกว่าตัวเองด้วยซ้ำไปยังไงบ้าง
คนที่หนึ่ง...เพื่อนบ้านหมาๆ เอ๊ย...เพื่อนบ้านผู้รักน้องหมา นอกจากเธอจะเห็นมันเป็นมากกว่าพี่น้องที่คลานตามกันมาแล้ว เธออาจจะเชื่อที่กูรู(จริงอะ...)ปากร้ายตัวดำที่ชอบทำท่าว่าช่ำชองไปซะทุกเรื่องในจอทีวี เคยบอกไว้ในหนังสือ(ที่เจ้าตัวเขียนเองจริงๆอะ?)ว่า”ผู้ชายเลวกว่าหมาฯ”ก็เป็นได้ และน่าจะเคยผ่านประสบการณ์เลวร้ายที่มีผู้ชายเป็นสาเหตุมาก่อน แล้วเธอดันเป็นคนประเภทเจ็บแล้วจำ ก็เลยทำใจกลืนน้ำลายตัวเองเหมือนกูรูผู้ชอบโชว์หน้าจอว่าช่ำชองไม่ไหว ขอใช้บั้นปลายชีวิตฝักใฝ่อยู่กับน้องหมา น่าเห็นใจเธอออกนะคะเราว่า เพราะคิดไปคิดมา น้องหมาบางตัวก็น่าเข้าใกล้กว่าผู้ชายบางสายพันธุ์จริงๆซะด้วยสิ
คนที่สอง...เพื่อนบ้านกะบาลโหว่ เอ๊ย...เพื่อนบ้านที่ชอบโชว์(พาว)เวอร์ของตัวเอง คนนี้น่ะน่าคบจะตายไป สมควรที่จะพาไปแนะนำให้เพื่อนๆคนอื่นของเราได้รู้จักกันโดยถ้วนหน้าอีกต่างหาก เพราะหาคบได้ยากแล้วนะ คนประเภทที่ชอบอวดของที่ตัวเองมีแบบนี้อะ มีเธอคนนี้อยู่ใกล้ๆ นอกจากจะรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในบรรยากาศคอนเสิร์ตอยู่ตลอดเวลา แล้วยังได้เรียนรู้ระดับภูมิปัญญาของเธอโดยที่ไม่ต้องลงทุนคุยด้วยให้เปลืองน้ำลายอีกต่างหาก เห็นไหมล่ะว่า”ของฟรียังมีในโลก” ถ้าหากวันไหนเราอยากได้พบกับความสงบ เราก็แค่หลบไปนั่งวิปัสสนาในป่าช้า ภาวนาว่าดังหนอ โง่หนอ... อุทิศส่วนกุศลให้เธอไป เพื่อชาติหน้าจะระลึกได้ว่าสมควรจะหัดเห็นแก่ตัวซะมั่ง ไม่น่าเปิดเพลงดังเผื่อเพื่อนบ้านให้โง่เลย
คนที่สาม...เพื่อนบ้านสันหลังยาว เอ๊ย...เพื่อนบ้านรถเก๋งยาวเฟื้อย ที่ชอบเอารถคันหรูหราอันช่วยส่งเสริมให้ดูว่ามีชาติตระกูลไฮโซมาจอดโชว์หน้าบ้านเราบ่อยๆ ดีออกจะตายไป เพราะบ้านเราจะได้ดูมีระดับมากขึ้น แม้ว่าสภาพของบ้านเราจะดูโกโรโกโสซะยิ่งกว่าเพิงหมาแหงน แต่ถ้าได้รถคันยาวเฟื้อยหรูหรามาจอดแล้วล่ะก็ ใครๆก็ดูออกด้วยกันทั้งนั้นแหละค่ะว่าคนในบ้านที่ดูไม่ค่อยมีอันจะกินหลังนี้อะนะ จริงๆแล้วมีระดับกว่าบ้านอื่น เป็นระดับของสติปัญญาที่พึงระลึกได้ว่า ไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่นยังไงล่ะ เห็นมั้ยว่า...แค่รถของคนอื่นคันเดียว สามารถเปลี่ยนแปลงเราได้จริงๆ ยิ่งชอบเอาขยะมาทิ้งหน้าบ้านเราด้วยแล้วยิ่งดีใหญ่ เป็นการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เพราะเธอมีขยะที่เต็มมาจากข้างในแล้ว ก็เลยเผื่อแผ่มาให้เรามั่งไงล่ะ
น่ารักใคร่ใกล้ชิดมากขนาดนี้ เราควรเอาช็อกโกแลตนิสัยดีให้คนไหนกินดีอะ?
ถ้ายัดใส่เข้าปากตัวเองไม่ได้ ต้องกลั้นใจเลือกที่รักแบบสุดๆสักหนึ่งคน เราขอมอบช็อกโกแลตให้กับเพื่อนบ้านคนที่สาม ผู้งดงามด้วยน้ำใจก็แล้วกัน ตอบแทนที่ความเห็นแก่ตัวของเธอนั้นทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นในสายตาผู้อื่น แต่ด้วยความที่เรากลัวใจตัวเองว่าจะเหลิง นั่งกระดิกเท้ามองรถเก๋งคันยาวเฟื้อยของคนอื่นที่จอดหน้าบ้านจนเพลิน จนทำให้สันหลังชองเราพลอยยาวตามรถของเธอไปด้วย ไม่ค่อยอยากที่จะก้าวขาออกจากบ้านเท่าไหร่ เพราะนอกจากจะต้องค่อยๆทำตัวลีบเดินออกไปแล้ว ไหนยังจะระแวงกลัวว่าขี้ก้างแห้งๆจะไปขูดโดนรถของเธอเข้าด้วยความหมั่นไส้ จนอยากจะบริจาครอยขีดข่วนให้สักแผลสองแผลอีกต่างหาก ดีไม่ดี บางทีอาจจะมีมือดีแต่ไม่ประสงค์จะออกนามและออกหน้า โผล่มาแล้วจากไปอย่างไร้หลักฐาน ทิ้งไว้เพียงร่องรอยที่ประจานว่ารถคันนี้ถูกโจรกรรม หรือกระทำชำเราด้วยความริษยา เพราะอยากจะได้ไปจอดไว้เชิดหน้าชูตาที่หน้าของบ้านตัวเองมั่ง เมื่อจับมือใครดมไม่ได้ เธอจะยก”ข้อหา”ของตำรวจให้เราเป็นคนแรกอีกอะดิ ในฐานะที่แล้งน้ำใจไม่ช่วยดูแลของของเธอ ที่เธออุตส่าห์เอามาจอดไว้ให้เกะกะเป็นบุญหน้าบ้านของเรา
เมื่อกลั้นใจเลือกได้แล้ว เราก็คงจำเป็นที่จะต้องบังคับให้เธอกลืนกินมันเข้าไปให้หมดๆชิ้น แม้ว่ามันจะทำลายนิสัยแย่ๆของเธอจนสิ้นซากก็ตามเถอะนะ แต่ในเมื่อเราก็อยากที่จะก้าวขาออกจากบ้านแบบภาคภูมิใจมั่งอะนะ จะได้รับรู้ความรู้สึกของเจ้าของบ้านแบบเต็มๆกะคนอื่นเขามั่ง จะได้ไปนั่งวิปัสสนาในป่าช้า ภาวนาดังหนอ โง่หนอจนจิตใจสงบได้สะดวกๆ โหยหิวจนไส้กิ่วขึ้นมาจะได้ตาลายไปคว้าน้องหมาของอีกบ้านมายาไส้อุดกะเพาะได้โดยง่าย เพื่อที่จะมีแรงไปเต้นแร้งเต้นกาสาธิตวิธีเดินในที่สาธารณะแล้วโดนสุนัขที่มีเจ้าของ (บางทีมีสายจูงเส้นยาวราวถนนสุขุมวิทอยู่ในมืออีกต่างหาก) กัดให้ตำรวจดูได้แบบเต็มตายังไงล่ะ เราจึงจำเป็นต้องลดบทบาทของเพื่อนบ้านคนที่สามลง
ถึงตอนนี้ เราก็ยังคงขอคอนเฟิร์มอยู่ดีว่า “การไม่มีเพื่อนบ้านเลว เป็นลาภอันประเสริฐ” แต่ต้องทำนิสัยอันเที่ยงแท้ที่ติดตัวมาของตนเองให้เป็นลาภอันประเสริฐของเพื่อนบ้านให้ได้ซะก่อนด้วยนะ ไม่งั้นตัวเราเองน่ะแหละที่จะเมื่อย...ไหนมือก็ต้องถือสาก แล้วปากก็ยังต้องคาบศีล ลำบากแย่เลย

“ด้วยความรู้สึกดีดี”
ใบข้าว
...... ...... ...... ......
หมายเหตุ:บทความทั้งหมดเขียนขึ้นจากจินตนาการอันคึกคะนอง ต้องอภัยอย่างสูงหากไปพ้องกับพฤติกรรมของบุคคลตัวเป็นๆท่านใดเข้า
(บทความตีพิมพ์ นิตยสาร คอ คน ฉบับเดือน เมษายน 2550)

--------------------------------
" All Copyright©Nanthanatcha "