ยิ้มให้กับความทุกข์แล้วเราจะมีความสุขที่สุดในโลก

“คำนำคนเขียน”

ฉันเชื่อว่า ”ความรักโอบกอดเราอยู่เสมอ”
เมื่อพูดถึงความรัก คนเรามักคิดถึงแต่ความรักในด้านที่ตัวเองได้ส่งต่อมอบให้กับคนอื่นอยู่เสมอ นั่นก็เลยทำให้คนเราเลือกที่จะโอบกอดคนอื่นอยู่ตลอดเวลา ซึ่งก็แปลว่ามักจะนึกถึง เอาใจใส่ ดูแล และแคร์คนอื่น(ที่เรารัก)ก่อนตัวเองอยู่เสมอ จนเมื่อรู้สึกเจ็บปวดกับอะไรต่อมิอะไรที่มันไม่ได้เป็นดังใจ ผิดพลาดจากที่วาดหวังเอาไว้ นั่นแหละจึงนึกขึ้นมาได้ว่าอ้อมกอดที่มี สามารถที่จะใช้โอบตัวเองให้อบอุ่นได้เช่นเดียวกัน
ทุกเรื่องราวในหนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่ฉันเชื่อว่าสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน เพราะฉันเองก็เพิ่งจะเดินผ่านเหตุการณ์เหล่านี้มาได้ไม่นานนัก ฉันอยากจะบอกว่า ฉันเองก็เคยเป็น...เป็นคนที่ชอบทำอะไรงี่เง่า เป็นคนชอบนอนตื่นสาย เป็นคนที่ชอบทำอะไรแบบผัดวันประกันพรุ่ง เป็นคนที่มักเอาใจใส่คนอื่นจนลืมนึกถึงตัวเอง ฉันเองก็เคยเป็นคนที่ไม่เอาไหนหายใจทิ้งไปวันๆมาก่อนเช่นกัน
ทุกเรื่องราวที่ฉันหยิบยกมาเล่าไว้ในหน้าหนังสือเล่มนี้ นอกจากฉันจะอยากให้คนอ่านได้มีตัวเลือกในการรับมือกับบททดสอบของการดำเนินชีวิตแล้ว ฉันยังอยากให้ทุกคนรู้จักที่จะจัดลำดับการให้คุณค่าและความสำคัญของผู้คนที่อยู่รอบข้าง อย่าแคร์คนที่ได้ก้าวผ่านเข้ามาในชีวิตแค่เพียงไม่นาน มากกว่าคนที่ดูแลปกป้องเรามาตลอดทั้งชีวิต และเลือกที่จะทำให้ตัวเองมีคุณค่าให้เป็นด้วย
ฉันอยากให้หนังสือเล่มนี้เป็นเพื่อนสนิทของทุกคน เป็นเพื่อนคนที่อาจจะให้คำปรึกษาที่ไม่ค่อยได้เรื่องได้ราวนัก แต่อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนคนนี้ก็มีวีรกรรมที่คล้ายๆกันมาเล่า ให้เก็บเอาไปเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกในการจัดการสร้างคุณค่าให้กับการก้าวเดินบนวิถีชีวิตของตัวเองในก้าวต่อๆไป

“ด้วยความรู้สึกดีดี”
ใบข้าว
9 เมถุน ..07

--------------------------------
" All Copyright©Nanthanatcha "