คุยมือถือในที่สาธารณะ เท่ากับกำลังประจานตัวเอง

เวลาที่ต้องไปถึงสถานที่นัดหมายสาย เรามักจะบอกกับคนที่โทรมาตามว่าใกล้จะถึงแล้ว
ทั้งๆที่บางทีเพิ่งจะก้าวขาขึ้นรถเมล์มาหยกๆ
เป็นการพูดเพื่อทำให้คนที่กำลังรอรู้สึกสบายใจขึ้น

แต่คนรอบข้างที่กำลังนั่งรถเมล์คันเดียวกันกับเราล่ะ
เขาจะรู้สึกยังไง เคยคิดบ้างรึเปล่า?
มันเหมือนเราเดินไปสะกิดเขา แล้วบอกว่า “ฉันโกหกเก่งนะ”
จริงมั้ย?

มีอีกหลายๆคนที่ใจดี ชอบจัดโปรโมชั่นแฉตัวเองผ่านการคุยมือถือให้คนรอบๆข้างฟัง
ทั้งเรื่องทะเลาะกับแฟน เดินตกบันได วันเสาร์อาทิตย์นี้จะไปไหนกับใคร สารพัดเรื่องที่ชอบสาธยายชนิดถึงพริกถึงขิงลงไปในมือถือ
นอกจากดูเผินๆแล้วเหมือนคนบ้า ที่พูดคุยได้โดยไม่ต้องมีคู่สนทนาอยู่ข้างๆแล้ว
ยังมีที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ...
พวกที่ชอบลามปามเอาเรื่องของคนอื่นมานั่งเม้าท์อย่างสนุกปาก
มันเท่ากับการตะโกนบอกคนทั้งโลกว่า”ฉันเป็นบุคคลประเภทไหน”


ฉันได้รู้ข่าวสารเด็ดๆจากคนที่มีพฤติกรรมชอบคุยมือถือบนรถสาธารณะบ่อยจนชิน
ไม่ต้องอ่านหนังสือพิมพ์ ก็รู้เรื่องดารา ความคืบหน้าของละครหลังข่าวได้

แม้ว่าจะมีหลายครั้งที่นึกเค้าหน้าของคนที่ถูกหยิบเอามาเม้าท์ไม่ออก
แต่ฉันก็จำหน้าของคนที่กำลังเล่าเรื่องได้แม่น
และพยายามไม่พาตัวเองเข้าไปทำความรู้จักกับคนคนนั้น

เธอเองก็คงรู้สึกเหมือนๆกันกับฉันน่ะแหละ
คือ...ไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนขี้นินทา

--------------------------------
" All Copyright©Nanthanatcha "