วันพฤหัสบดี, กันยายน 06, 2550

ยิ้ม...ต้นทุนของความสุข


หลายคนที่ได้ผ่านเข้ามาสัมผัสการใช้ชีวิตในแต่ละวันของฉัน มักอดที่จะเอ่ยปากไม่ได้ว่าฉันดูมีความสุขกับการดำเนินชีวิตซะจนน่าอิจฉา ซึ่งฉันได้แต่ยิ้ม...ยิ้มให้กับความสุขของตัวเอง
น้อยคนนักที่ได้รู้ว่าตัวฉันเองก็มีหนามในชีวิตที่หนักหนาเช่นเดียวกับคนอื่นๆ เป็นหนามที่ฉันไม่สามารถที่จะสลัดมันให้หลุดออกไปได้ ดังนั้นฉันจึงจำเป็นที่จะต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้ ไม่ว่าจะยากเย็นสักแค่ไหน แม้ว่าหลายครั้งฉันจะต้องยิ้มให้มันทั้งน้ำตาก็ตาม แต่ฉันก็ยังยืนยันที่จะเผชิญหน้ากับความทุกข์ ตลอดจนความเจ็บปวดต่างๆของตัวเองด้วยรอยยิ้มอยู่ดี



หลายคนมักจะนำต้นทุนความทุกข์ของตัวเองไปเปรียบเทียบกับผลผลิตความสุขของคนอื่น ฉันเองก็เคยเป็นแบบนั้นเหมือนกัน จนกระทั่งในวันที่ฉันได้ค้นพบว่าตัวเองโชคดี ฉันโชคดีกว่าคนอื่นๆตรงที่ฉันได้รู้ว่าตัวเองมีเวลาที่จะใช้อากาศบนโลกนี้หายใจไม่มากนัก มันอาจจะเป็นเรื่องที่หนักหนาแสนสาหัสสำหรับคนอื่น แต่ฉันก็ยังเชื่อว่าตัวเองโชคดี
ฉันไม่รู้ว่า หากไม่นับช่วงเวลาที่ฉันต้องเข้าไปนอนพักรักษาตัวอยู่ในห้องแคบๆที่โรงพยาบาลแล้วล่ะก็ ฉันจะมีเวลาเหลืออีกนานแค่ไหน มันทำให้ฉันรู้ซึ้งถึงคุณค่าความสำคัญของ “วันนี้” มากยิ่งขึ้น วันนี้ที่ฉันยังมีแรงทำในสิ่งต่างๆที่ตัวเองได้ตั้งใจเอาไว้ วันนี้ที่ฉันยังหายใจอยู่ได้ด้วยตัวของฉันเอง วันนี้ที่ฉันยังมีโอกาสทำสิ่งดีๆให้กับคนที่ฉันรัก พอคิดได้แบบนี้ฉันก็มีความสุขกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันลงมือทำ แม้ว่าหลายๆอย่างจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากทำก็ตาม
การมีชีวิตอยู่อย่างไม่เป็นทุกข์ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเลย ฉันอยากจะบอกกับทุกคนที่เดินเข้ามาหาฉัน แล้วเอาต้นทุนความทุกข์ที่มีในมือมากางให้ฉันดูแบบนี้
แค่เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน แต่อย่าเอาความทุกข์นั้นมีผูกไว้กับชีวิตก็พอแล้ว ความทุกข์ก็เหมือนบ่อน้ำ ถ้าเรานั่งอยู่ที่ริมบ่อ บ่อน้ำนั้นก็ทำอะไรเราไม่ได้ เมื่อไหร่ที่เรากระโจนลงไป เมื่อนั้นแหละที่บ่อน้ำจะทำให้เรารู้สึกรู้สาได้

ทุกวันนี้ฉันก็ยังรู้สึกกับสิ่งรอบๆตัวที่ไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันต้องการ เพียงแค่ฉันเลือกที่จะไม่หยิบเอามาเป็นเรื่องใหญ่ของชีวิต เพราะฉันคิดอยู่เสมอว่าฉันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆของจักรวาล ไม่สามารถที่จะบงการการหมุนของดาวโลกได้เท่านั้นเอง
และทุกๆครั้งที่ฉันต้องเผชิญหน้ากับเรื่องที่ฉันไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงดี ฉันจะพยายามยิ้มให้กับมัน แม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะฝืนฝืดมากแค่ไหนก็ตาม แต่รอยยิ้มนั้นจะเป็นต้นทุนความสุขให้กับเราได้เสมอ และถ้อยคำสร้างกำลังใจที่ดีของฉัน คือ...
“อย่ามองความทุกข์ของตัวเองเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเราไม่ใช่คนสุดท้ายของโลกที่เป็นทุกข์”
--------------------------------
" All Copyright©Nanthanatcha "