อยู่ห่างๆอย่างเหงาๆ

ระหว่างฉันกับเธอ
คนสองคนที่ผูกพันกันไว้ด้วยเงื่อนไขของคำว่า”คนรัก”
มักมีความขัดแย้งเกิดขึ้นเสมอ เมื่อเกิดความไม่เข้าใจขึ้นระหว่างซึ่งกันและกัน
ยิ่งพูดคุยกัน ยิ่งรู้สึกเหมือนคุยกันคนละภาษา
ต่างคนต่างไม่ยอมกัน ต่างมีเหตุผลที่ถูกต้องเป็นของตัวเอง
ฉันไม่ชอบการทะเลาะเบาะแว้งถกเถียง
เพราะฉันผิดไม่เป็น
เธอเป็นคนบอกกับฉันเอง เวลาที่เถียงกัน
แล้วฉันก็คงเป็นคนรักที่ไม่เอาไหน เพราะไม่เคยยอมลงให้เธอเลยสักครั้ง
และทุกครั้งจะจบลงที่เธอเป็นฝ่ายขอโทษ ด้วยความอ่อนใจ
แล้วบ่นให้ฟังอีกยาวเหยียดเมื่อฉันหายโกรธ

เมื่อต่างคนต่างเหนื่อยกับความสัมพันธ์แบบนี้
ครั้งนี้เธอจึงไม่ขอโทษ และฉันไม่ยอมหายโกรธ
อยู่ห่างๆกันสักพักคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด
สำหรับเธอ มันคงไม่ยากนัก
แต่สำหรับฉันแล้ว มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
การใช้ชีวิตทุกๆวันโดยไม่คิดถึงเธอ
อากาศเย็นๆแบบนี้จะไม่เป็นห่วงได้ยังไง
ไม่ต้องห่มผ้าให้ ไม่โทรถามว่าเหนื่อยมั้ย จะมีใครคอยนวดให้เธอหายเมื่อยบ้าง
ไม่ง่ายนัก ที่จะตัดความคิดพวกนี้ออกจากสมองและหัวใจ
แต่ฉันจะพยายาม
เพราะบางทีเราอาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อซึ่งกันและกัน
บางทีเราอาจจะเป็นเพื่อนกันดีกว่า
ระยะเวลาจะเป็นตัววัดว่าระหว่างเราสองคน
เกิดมาเพื่อผูกพันซึ่งกันและกันไว้ด้วยเงื่อนไขใด

All Rights Reserved.
2006 Copyright©Nanthanatcha Cheusuwan
------------------------------------------