แค่...คนอื่น

ฉันเป็นได้แค่”คนอื่น”

มีความสำคัญเพียงชั่วคืน ชั่วตรั้ง

รู้อยู่เสมอว่าเธอมีคนที่จีรัง

ฉันก้อแค่คนที่เผลอพลั้ง เมื่อครั้งที่ผิดใจกัน

ไม่อยากเป็นต้นเหตุให้ใครต้องลำบาก

ตอนมาง่าย ตอนจากก้อควร”ง่าย”แบบนั้น

หนึ่งคืนของคนเหงา ไม่อาจเอามาสานเป็นผูกพัน

อย่าทวงถามถึงคืนวันให้ฉันต้องลำบากใจ

ที่ฉันมีน้ำตา ก้อแค่รู้สึก”ใจหาย”

เมื่อความจริงที่กระจัดกระจายถูกรวบรวมขึ้นใหม่

แล้วพบว่า...เธอต้องกลับไปหาคนที่คุ้นใจ

ส่วนฉันต้องใช้ชีวิตต่อไปอย่าเปล่าไร้เช่นเดิม

...... ...... ......

"ใบข้าว...เขียน" ตีพิมพ์ครั้งแรกที่นิตยสาร'm fine

All Rights Reserved.

2006 Copyright©Nanthanatcha Cheusuwan